دیاستم به فاصله یا فضای بین دو دندان گفته می شود. دیاستم در بین بچه ها شایع است و گاه در بزرگسالان هم دیده می شود. دیاستم بیشتر به علت عدم وجود بالانس در بین اندازه فک و سایز دندانها بوجود می آید، یعنی اندازه فک بزرگتر از سایز دندانها است. اگر فرنوم لبیال زیادی کشیده شده باشد می تواند دندانها را از هم دور کند و ایجاد دیاستم کند. همینطور missing یا نبود مادرزادی بعضی از دندانها ایجاد دیاستم می کند. یکی از دندانهای شایعی که امکان missing یا نبودن مادرزادی آن وجود دارد دندان لترال فک فوقانی است. در بچه های با عادن مکیدن انگشت شصت امکان ایجاد فاصله بین دندانهای جلو بسیار زیاد است.گاهی هم در اثر بیماریهای لثه بین دندانها فاصله می افتد.
در غنا، نامیبیا و نیجریه، دیاستم نشان جذاب بودن و باروری فرد است و حتی بعضی از افراد سعی می کنند از طریق دندانپزشکی بین دندانهایشان فاصله ایجاد کنند.
دیاستم کاملاً قابل درمان است، هم از طریق ارتودنسی و هم از طریق درمان های زیبایی
با ارتودنسی از طریق براکتها دندانها را بهم نزدیک می کنند و بعد با درمان های نگهدارنده، وضعیت را پایدار نگه می دارند. همینطور بستن فاصله از طریق درمانهای زیبایی هم وجود دارد، منتهی باید در نظر داشت که اگر فاصله زیاد باشد بستن فاصله با ونیر ممکن است باعث پهن تر شدن دندان شود که از نظر زیبایی وجهه خوبی ندارد. اما در اکثر موارد اگر فرد حوصله درمانهای طولانی مدت ارتو را نداشته باشد درمان با ونیرهای کامپوزیتی یا لامینیتهای سرامیکی نتایج درخشانی خواهد داشت.
در موارد missing دندان لترال اگر فاصله بین دندانها زیاد باشد از طریق ارتودنسی و یا ایمپلنت، فضا بسته می شود و سپس از طریق تغییر شکل دندانهای کناری فرم قابل قبولی بدست خواهد آمد. بدین صورت که فرم دندان کانین را به شکل دندان لترالی که وجود ندارد تغییر می دهیم و دندان پرمولر اول را به شکل کانین در می آوریم.
