روت کانال (عصب کشی)

قبل از شروع بحث در مورد عصب کشی شاید بهتر باشد که کمی در مورد ساختمان دندان بدانیم. هر دندان از دو قسمت تاج و ریشه تشکیل شده است. بسته به نوع دندان می تواند از یک تا چهار ریشه داشته باشد. دندانهای قدامی معمولاً تک ریشه، دندانهای آسیای کوچک دو ریشه و دندانهای خلفی سه یا چهار ریشه هستند. همانطور که در نمای برش خورده دندان مشاهده می کنید دندان از سه قسمت مینا، عاج و پالپ تشکیل شده است. پالپ دندان حاوی اعصاب و عروق می باشد.

اگر پوسیدگی پیشرفت کند و از مینا و عاج بگذرد به پالپ دندان خواهد رسید. در این صورت است که میکروبها باعث التهاب و عفونت پالپ خواهند شد و خود را به صورت درد نشان خواهد داد. دردی که معمولاً خودبخودی شروع می شود و یا اگر در صورت تحریک روی دهد طولانی مدت خواهد بود و معمولاً با مسکن برطرف می شود.

درمانهای اندودنتیک که به نام درمان ریشه یا عصب کشی شناخته می شود موقعی به کار می رود که پالپ دندان ملتهب یا عفونی شود. علل درگیری پالپ متفاوت است. پوسیدگی های عمیق، تروما و شکستگی ها، بیماریهای لثه و انجام ترمیم های متعدد روی یک دندان از جمله این علل می باشند.

عصب کشی با ابزاری به نام فایل انجام می شود. فایلها دارای سطح برنده ای هستند که با حرکت عقب و جلو که توسط دندانپزشک انجام می شود بافت عفونی پالپ را خارج می کنند. این عمل تا آنجا ادامه می یابد که تمام بافت پالپ خارج شود. بنابراین بعد از پایان کار دندان دیگر بافت زنده ای نخواهد داشت و در انتها فضای خالی پالپ با مواد خاصی پر می شود.

فرایند عصب کشی ممکن است به علت زمان زیادی که طول می کشد و بیمار مجبور است که در این مدت دهان خود را باز نگه دارد برایتان تا حدی آزار دهنده باشد. امروزه با آمدن دستگاه روتاری عمل فایل کردن با دستگاه انجام می شود، در نتیجه در زمان بسیار صرفه جویی می شود و از سوی دیگر فضای پالپ بسیار بهتر تمیز می شود و نتیجه کار هم بهتر خواهد بود.

نکته ای که باید توجه داشته باشید این است که اکثر دندانها بعد از عصب کشی نیاز به روکش دارند. به این دلیل که بعد از برداشت پوسیدگیهای وسیع یا ترومایی که منجر به آسیب پالپی شده ساختمان دندان بسیار ضعیف می شود و خود دندان هم بعد از عصب کشی خشک و شکننده می شود. از این رو روکش می تواند مانند کلاهکی دندان را از اطراف در بر بگیرد و مانع شکستن دندان می شود.