این نوع روکش ها تماماً از سرامیک ساخته شده اند.

مزایای روکشهای تمام سرامیک نسبت به روکشهای PFM:

این روکش ها از نظر درخشان بودن، نمای شیشه ای و سایر خصوصیات بازتابش نور بسیار شبیه مینا هستند. در کراون های PFM به علت وجود لایه فلزی، بازتاب نور شبیه مینا نخواهد بود از این رو به زیبایی کراون های سرامیکی نخواهند بود. از طرف دیگر در کراونهای PFM بعد از مدتی به علت تحلیل لثه، کلار فلزی اطراف روکش نمایان خواهد شد، در حالیکه در کراون های تمام سرامیک این مشکل را نداریم.
همچنین لایه پرسلن موجود در کراون های PFM باعث سایش دندانهای مقابل می شود که این میزان سایش درکراونهای سرامیکی به مراتب کمتر است.

کراون های سرامیکی به دو روش ساخته می شوند:
یکی در لابراتوار و توسط تکنسین که توسط طیف وسیعی از سرامیکها ساخته می شود و تکنسین قادر است که خصوصیات ظاهری شبیه به دندان را روی کراون اعمال کند و معمولاً نیاز به دو جلسه ویزیت می باشد.
روش دیگر توسط دستگاه CAD-CAM و با بلوکهای هموژن و یک رنگ انجام می شود به همین دلیل از نظر رنگ و ترانسلوسنسی یکدست در می آید. مزیتی که این روش دارد که با یک جلسه درمان بعد از آماده سازی دندان، روکش در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه توسط دستگاه حاضر شده و چسبانده می شود. با این روش دیگر نیازی به ساخت روکش موقت نیز نمی باشد. اما باید در نظر داشت که به علت تکنولوژی به کار رفته در این دستگاهها هزینه این روکش ها بالاتر از نوع معمولی آن می باشد.

معایب روکشهای تمام سرامیک:

روکش های سرامیکی طول عمر و دوام کمتری نسبت به دیگر انواع روکش ها دارند، اما این بدین معنا نیست که روکش های سرامیکی گزینه مناسبی نیستند. در جایی که زیبایی مطرح باشد روکشهای سرامیکی حرف اول را می زنند. امروزه با پیدایش نسل های جدید سرامیک مثل زیرکونیوم این نوع روکش ها برای دندانهای خلفی هم استفاده می شوند و دوام خوبی را از خود نشان داده اند. در صورتیکه قطعه بزرگی از روکش های سرامیکی بشکند، امکان تعمیر آن وجود ندارد و باید تعویض شود.

موارد کاربرد کراون های سرامیکی:

دندانهای جلو (دندانهای پیش و نیش):
در جایی که زیبایی خیلی مهم باشد سرامیکها بهترین انتخاب هستند و توانایی شبیه سازی کامل با دندانهای کناری خود را دارند. در جایی که استحکام مهمتر باشد مثل افرادی که عادت بد جویدن مانند دندان قروچه دارند سرامیکهای با استحکام بالاتر مثل زیر کونیا یا لیتیوم دیسیلیکاتها بهتر است استفاده شوند.

دندانهای پرمولر (آسیای کوچک):
افرادی که در هنگام خندیدن پرمولرهایشان مشخص است استفاده از کراون های زیرکونیا انتخاب بهتری می باشد. در مرحله بعدی روکش های PFM هم می توانند گزینه مناسبی باشند.

دندانهای مولر (آسیای بزرگ):
اگر دندانهای مولر دیده نشوند، روکشهای تمام فلز و PFM گزینه های بهتری هستند.
در افرادی که خط لبخند وسیعی دارند سرامیکهای با استحکام بالاتر مثل زیر کونیا گزینه خوبی هستند.